Czego wam ma życzyć, kochane moje Olafitki, stara Matka, która tak serdecznie wszystkie swe Dzieci kocha, która by chciała każdej nieba przychylić, a która przecież wie, że dzisiaj rzadko komu dobrze się powodzi, że dużo łez płynie tam, gdzie by się chętnie widziało błogi uśmiech szczęścia, że wszyscy ze strachem patrzą w dal - tak czarną, tak złowrogą, niosącą zgrozę i nieszczęście!

Życzę Wam, Dzieci drogie, abyście w tych ciężkich czasach coraz lepiej, z coraz większym zrozumieniem umiały odmawiać modlitwę, która po raz pierwszy z Boskich ust popłynęła, która - dobrze zrozumiana - zawiera wszelka pociechę, powód do ufności, wszelkie wskazówki do życia dla Boga, zapewniającego nam życie na ziemi. Modlitwa ta, dobrze zrozumiana przez wszystkich, mogłaby od razu naprawić opłakane nasze stosunki, nad którymi najmędrsi, według świata, głowy sobie łamią i nic nie znajdują. A świat brnie dalej z nieszczęścia w nieszczęście, bo nie chce wrócić do tej jedynej zbawiennej filozofii życia, naprawiającej stosunki i niosące pokój - jaką nam Chrystus zostawił w Ojcze nasz. (...)

Czyśmy zrozumiały tę cudowną modlitwę, którą tak często niestety bezmyślnie odmawiamy? Czyśmy sobie zdały sprawę, że prosząc o chleb powszedni musimy dać świadectwo, że wykonujemy to, czego z naszej strony Bóg wymaga? On da na pewno - bylebyśmy i my dały, święcąc Imię Jego, szerząc Jego Królestwo, spełniając Jego wolę. Czyńmy to, a wtedy z dziecięcą ufnością prośmy: Ojcze nasz, któryś jest w niebie, Ty, który jesteś wszechpotężny, wszystko możesz, czego chcesz - patrz - spełniamy to, czego od nas wymagasz, a Ty, Ojcze dobry, daj dzieciom twym chleba powszedniego, daj, czego do życia potrzeba, abyśmy dzieci Twoje mogły - wolne od trosk doczesnych, serca nasze zwrócić ku niebu, gdzie Ty królujesz, Ojcze nasz najlepszy!

Spróbujmy, Dzieci moje, i przekonamy się, że słodki jest Pan dla tych, co wiernie - według Jego woli Mu służą i święta ufność i Boża radość napełni serca nasze. Pierzchną troski i obawy tam, gdzie serce umie wołać z wiarą i miłością: Ojcze nasz, któryś jest w niebie!