Strona główna
  Życie

  Kanonizacja
  Pisma
  Relacje
  Artykuły
  Książki
  Strony WWW
  O nas
  Kontakt
     

  

Katolicki Uniwersytet Lubelski

POLKA W EUROPIE

Bycia kobietą czyli miłowania Boga i człowieka całym umysłem, całym sercem, ze wszystkich sił "bycia darem dla innych" - macierzyństwa uczyła się Matka Urszula w swojej rodzinie, żyjącej na co dzień miłością ewangeliczną. Miała prawdziwie chrześcijańskich rodziców, a przede wszystkim wzór swojej matki Józefiny Ledóchowskiej - kobiety głęboko wierzącej, dzielnej, kochającej życie, która w dawaniu życia i towarzyszeniu jego wzrostowi czyli w macierzyństwie znalazła cel i szczyt spełnienia swego - jak to określali bliscy - "gorącego człowieczeństwa". Wychowała dziewięcioro dzieci, z których czworo poświęciło swe życie ofiarnej służbie Kościołowi i Ojczyźnie i zmarło w opinii świętości. Dwie jej córki - Maria Teresa i Julia (Urszula) były pełnymi żaru miłowania i apostolskich inicjatyw kobietami. Ich otwarte umysły i gorące serca dały początek dwom różnym zgromadzeniom zakonnym, dla których były najlepszymi matkami. Obydwie zostały wyniesione na ołtarze, czym został potwierdzony heroizm ich miłowania.

Drugie źródło - a właściwie pierwsze i podstawowe - umiejętności miłowania miało charakter nadprzyrodzony. Św. Urszula swoje życic wewnętrzne, swój stosunek do Boga i ludzi, pełen dobroci, ofiarnej i serdecznej miłości, od najmłodszych lat kształtowała na otwartym Sercu Jezusa Konającego dla zbawienia świata, czyli kochającego "do końca", do konania i śmierci na krzyżu, i Chrystusa Eucharystycznego, Chrystusa-Hostii, zawsze obecnego wśród nas oraz Maryi - Służebnicy Pana i ludzi.

Z nieustannej kontemplacji otwartego Serca Jezusa, ze wsłuchiwania się w Jego "pragnę", ze zjednoczenia z Chrystusem Eucharystycznym, ze świadomości ogromu miłości Boga do człowieka oraz wielkiej wartości i godności osoby ludzkiej odkupionej krwią Chrystusową płynęło pragnienie oddania miłości za miłość, ofiary za ofiarę, nawet krwi za krew.

Bogate i zawsze intensywne i płodne życie wewnętrzne św. Urszuli było źródłem jej zadziwiającego dynamizmu miłości, wyrażającego się w niestrudzonej działalności apostolskiej, która miała na celu pomagać innym poznać i doświadczyć bezgranicznej miłości Boga, Jego dobroci.

Od dzieciństwa miała pragnienie miłości wielkiej, niepodzielnej. Mając dwadzieścia jeden lat życia poświęciła się więc Chrystusowi wstępując do Urszulanek w Krakowie. Jako młoda zakonnica - przed całkowitym związaniem się z Chrystusem poprzez śluby zakonne - miała jasno wytyczony plan i program swego życia. Zwierzała się swemu bratu Włodzimierzowi, wówczas klerykowi jezuickiemu: "Żebym tylko miłować umiała, palić się, spalać miłością, aby wszystkim dać Boga", czyli pomóc człowiekowi odkryć skarb największy - miłość Boga i zdobyć umiejętność miłowania.

Modelem tej miłości jest zawsze Konające Serce i Chrystus Eucharystyczny. Toteż konkretyzowała miarę miłowania: "Mam miłować bliźnich jak Jezus mnie umiłował. Bierzcie i jedzcie me siły, bo one są do waszej dyspozycji [...]. Bierzcie i jedzcie moje zdolności, moją umiejętność, me serce, Niech swą miłością rozgrzewa i rozjaśnia życie. Bierzcie i jedzcie mój czas - niech on będzie do waszej dyspozycji. Jam wasza, jak Jezus jest mój". To miłość bez miary.

Cytując jej słowa w homilii w czasie Mszy św. kanonizacyjnej Ojciec Święty zapytał: "Czy w tych słowach nie brzmi echo oddania, z jakim Chrystus w Wieczerniku ofiarował samego siebie uczniom wszystkich czasów?".

Życie Świętej pokazało, że nie były to jedynie słowa, plany i deklaracje. Jej życie było życiem heroicznej miłości. Potwierdził to Jan Paweł II w czasie kanonizacji: "Zjednoczenie z Chrystusem konającym na krzyżu [...] napełniało ją niezwykłą gorliwością w dziele głoszenia słowem i czynem Dobrej Nowiny o miłości Boga. Niosła ją przede wszystkim dzieciom i młodzieży, ale też osobom znajdującym się w potrzebie, ubogim, opuszczonym, samotnym. Do nich wszystkich mówiła językiem miłości popartej czynem. Z przesłaniem Bożej miłości przemierzyła Rosję, kraje skandynawskie, Francję i Włochy. Była w swoich czasach apostołką nowej ewangelizacji, dając swym życiem i działaniem dowód, że miłość ewangeliczna jest zawsze aktualna, twórcza i skuteczna".


Praca zbiorowa pod redakcją: ks. Marka Chmielewskiego, Zofii J. Zdybickiej USJK i Marty Ziółkowskiej USJK. POLKA W EUROPIE - ŚW. URSZULA LEDÓCHOWSKA. Materiały z sesji naukowej (KUL, 21-22 V 2004). Lublin 2005. Fragment odczytu s. Zofii J. Zdybickiej "Geniusz kobiecy".

Koszalin 2007 | www.urszula.ovh.org | Emilia Rogowska | Webmaster: Przemek